Wat zet je op het geboortekaartje als het anders loopt?

Ik roer een moment in gedachten in mijn cappuccino. Ik ben terug in het ziekenhuis, bij die eerste nacht. Tim’s vader thuis, ik herstellende van de zware bevalling en Tim in de couveuse. ‘We kregen de tip van de kinderarts om er een nachtje over te slapen. Om te bedenken of we de kaartjes zo zouden versturen, of dat we er nog iets op wilden zetten. Dat laatste hebben we toen gedaan.’

‘Wat hebben jullie erbij geschreven?’

‘Iets als weet dat er voor ons zonnetje Tim wolken zijn verschenen. Achteraf veel te negatief natuurlijk.’

‘O ja?’

‘Ja, toen voelde het goed en waren we blij dat we het hadden gedaan. Iedereen die ons belde om te feliciteren wist al dat er iets aan de hand was. Ik hoefde niet zoveel meer uit te leggen.’

‘Dus je zou ons wel aanraden om het van tevoren te vertellen?’

‘Ik denk het wel. Mensen gaan straks zien dat je zwanger bent. Dan lijkt het mij fijn als je vrienden en kennissen ook weten dat het anders zal zijn. Dat je kind en dus ook jullie een ander pad gaan lopen. Dat voorkomt vragen en misplaatste opmerkingen na de geboorte. Je hebt nu ook de tijd om het persoonlijk aan de mensen dicht bij je te vertellen en uit te leggen.’

‘Dat is waar, onze ouders weten het natuurlijk al. En dan zouden we daarna een soort aankondiging kunnen doen op Instagram.’ De aanstaande moeder neemt in gedachten een slokje van haar koffie en kijkt me dan weer aan: ‘Waarom was jullie tekst op het geboortekaartje achteraf te negatief?’

Ik haal mijn schouders op: ‘Als we toen hadden geweten dat onze Tim echt een zonnetje is die alle wolken met gemak oplost, hadden we er vast anders ingestaan. We hadden het achteraf gezien wat luchtiger moeten houden. Je krijgt in de eerste plaats toch gewoon een kind dat welkom is.’

Ze knikt wat bedachtzaam. ‘Welkom’, zegt ze dan. ‘Dat is een mooi woord. Daar ga ik onze Instagrampost mee beginnen.’