Ik wilde het anders doen dan mijn moeder

Er verandert zoveel wanneer je moeder wordt

Ze zeggen dat je als vrouw verandert zodra je kind er is. Maar niemand zei me dat je ook opnieuw moet leren opvoeden of misschien zelfs opnieuw moet leren voelen.

Ik kom uit een gezin waar je niet zeurde: Niet huilen, gewoon doorgaan. Dat was de norm. Mijn vader was een man van weinig woorden en veel discipline. Mijn moeder had een harde hand en een nog harder oordeel. Ik was gewend om streng te zijn, rechtlijnig. En eerlijk gezegd: dat voelde veilig.

Toen Robin werd geboren, had ik geen idee dat hij anders zou zijn. Pas na anderhalf jaar begonnen de twijfels. Hij praatte niet, liep laat, was snel in paniek bij prikkels waar anderen amper op reageerden. Er volgde vele onderzoeken en uiteindelijk werd ons verteld dat Robin verstandelijk beperkt is. Dat kwam hard aan, omdat het je hele beeld van je leven en de toekomst ineens verandert.

Ik deed wat ik gewend was

In het begin probeerde ik hem op te voeden zoals ik zelf was opgevoed. Grenzen stellen, corrigeren, niet toegeven aan ‘gezeur’. Maar Robin begreep die grenzen niet zoals andere kinderen. Hij raakte overstuur als ik streng deed. Werd angstig, trok zich terug. Mijn stem, die normaal autoriteit betekende, werd iets waar hij van schrok. Ik zag het. En iets in mij brak.

Langzaam ben ik dingen anders gaan doen. Zachter praten. Eerst troosten voordat ik iets uitleg. Mezelf dwingen om te tellen tot tien als ik merk dat hij vastloopt in zijn emoties. Of soms zeg ik: ‘Geeft niks, we doen het morgen nog een keer.’ Als ik dat had gezegd tegen mijn eigen moeder vroeger, was het antwoord geweest: ‘Morgen bestaat niet. Nu luisteren.’

En dat zegt ze nu ook weer. ‘Je bent veel te soft met hem’ of ‘Hij moet ook leren hoe de wereld werkt.’ Maar de wereld werkt voor Robin anders. En ik leer elke dag een beetje mee.

Loslaten van oude patronen

Het is lastig. Want ergens in mij klinkt nog steeds die stem van vroeger: wees streng, wees duidelijk, geen gezeur. Maar dan zie ik Robin naar me kijken en weet ik dat zachtheid hem helpt groeien, waar hardheid hem alleen maar doet krimpen.

Misschien ben ik zachter geworden. Maar dat betekent niet dat ik zwak ben. Het vraagt juist om kracht om oude patronen los te laten. Voor hem. Voor ons.