Nieuwe handdoeken, dat is best wennen voor Thijs (12)

Gerda woont samen met haar zoon Thijs (12) op een bovenwoning in Amsterdam. Thijs heeft autisme en een ontwikkelingsachterstand.

Gerda vertelt erover dat iets schijnbaar kleins als nieuwe handdoeken in de badkamer, voor Thijs een grote verandering is.

‘Maham’, hoor ik Thijs roepen vanuit de badkamer.

Ik zit in de woonkamer op de bank een boekje te lezen. Het fijne van ons huis is dat alles gelijkvloers is en ik Thijs dus overal goed kan horen. Dat is wel prettig, want Thijs praat soms onduidelijk en binnensmonds.

Ik weet ook al precies wat het probleem van Thijs is in de badkamer. Ik ken hem echt op mijn duimpje. En moet stiekem vreselijk lachen om de reden.

Sinds een maand heb ik nieuwe handdoeken gekocht. De oude konden echt niet meer. Ze waren versleten en verwassen. Thijs heeft moeite met dingen die veranderen en daarom heb ik ze nog langer gehouden dan ik eigenlijk zelf wilde. Maar een maand geleden hakte ik dus de knoop door.

Het was echt tijd voor nieuwe, mooie zachte handdoeken.

Ik kocht voor mezelf handdoeken met bloemetjesprint die ik al zo lang wilde hebben. Voor Thijs kocht ik effen groen in de kleur van de blaadjes op mijn handdoeken, zodat de handdoeken toch nog leuk matchen als ze opgerold in het voorraadrekje liggen.

Thijs was na een paar dagen gewend aan de nieuwe handdoeken. Ikzelf was echter nog niet voorbereid op de nieuwe logica die Thijs aan de handdoeken zou koppelen.

Twee weken geleden was ik aan de telefoon met mijn vriendin toen Thijs ging douchen. Toen hij klaar was zag ik hem in zijn blootje helemaal doorweekt uit de badkamer lopen. Via de woonkamer liep hij naar zijn slaapkamer en begon daar zijn pyjama aan te trekken die vervolgens ook helemaal nat werd. Toen hij dat door had werd hij boos en was de rest van de avond één groot drama.

Het probleem was, er was geen handdoek voor Thijs.

Of in ieder geval, er lagen wel handdoeken, maar niet de groene die ik voor hem gekocht had. En dus had hij besloten dat hij zich dan niet kon afdrogen. Met alle gevolgen van dien.

Op een rustig moment heb ik met hem besproken wat hij als oplossing kan bedenken op zo’n moment. Bijvoorbeeld afdrogen met een andere handdoek of mij roepen.

Vandaag kom ik er dus achter dat hij de eerste optie kennelijk geen goed idee vindt, maar de tweede wel heeft onthouden. En dus roept hij mij vandaag uit de badkamer omdat er geen groene handdoeken meer liggen.

Ik moet hier zo om lachen, mijn heerlijke ventje. Die zo braaf de regels volgt, fantastisch!

Wat vind je van dit artikel?

Reacties

Pe Kok

Heel herkenbaar Gerda, mijn zoon Jim heeft het fragiele X syndroom met als belangrijke component autisme. Daardoor ook dat ‘niks-mag-veranderd’ - gedrag. Geldt voor handdoeken, maar ook voor dekbedden, pyjama’s , van alles. Komt ook in boekje voor dat ik over hem geschreven heb, ‘Welkom op de show!’ , publiceer ik wat blogs over hier ook.
Goed opgelost trouwens! Groet, Pim