Noah kent zijn eigen kracht niet

Noah is altijd al heel sterk geweest

Hij is niet zo zeer heel groot, maar hij is breed en grof qua postuur. Als baby had hij al grote stevige handen en voeten.

Ik vind het eigenlijk heel mooi voor een jongen, zo’n postuur. Zeker nu hij in de puberteit komt. Je ziet overal van die lange slungels met enorme handen en voeten, maar Noah is gewoon goed in verhouding. Door zijn beperking kent hij alleen zijn eigen kracht niet zo goed. Hij heeft geen idee hoe sterk hij is en dat zorgt nog weleens voor problemen.

Toen hij kind was, moest ik er echt rekening mee houden welk speelgoed ik voor hem kocht.

Lego van een namaakmerk of legerpoppetjes gingen vrijwel meteen stuk

Dat deed hij niet expres, maar hij kneep het gewoon fijn op een of andere manier. Later werden het dingen als stiften, pennen, potloden en boeken die snel stuk gingen. Hij zit er dan mee te friemelen net zo lang tot iets het begeeft.

Ik heb fidgettoys voor hem gekocht om mee te frummelen. Dat helpt vaak goed, maar toch sneuvelen er nog aardig wat pennen zo nu en dan.

Vanaf dit jaar zit hij op de middelbare school en dat brengt weer nieuwe uitdagingen met zich mee. Inmiddels hebben we bijvoorbeeld een hele voorraad met geodriehoeken. Hij kauwt gedachteloos op de puntjes of zet ze ergens in, waardoor het hoekje afbreekt. Ik dacht daarom slim te zijn en een flexibele geodriehoek te kopen, maar die vouwt hij weer helemaal dubbel, waardoor ze niet meer helemaal recht kunnen liggen bij het meten.

Ook de passer is al twee keer vervangen dit jaar. Die kleine draaidopjes en schroefjes, het is niet zijn ding.

Ik kan er wel heel boos om gaan worden, maar ik weet dat hij het niet expres doet

Sterker nog, hij voelt zich schuldig en mislukt. En zijn zelfvertrouwen is sowieso al niet zo best.

Natuurlijk leer ik hem wel dat hij voorzichtig moet zijn met zijn spullen en hij doet ook echt zijn best, maar soms mislukt het even. In die gevallen heb ik vaak wel een voorraadje in huis liggen 😃.