Help! Mijn kind heeft overgewicht

Melinda is fulltime mantelzorger voor haar zorgintensieve gezin. Dit heeft haar leven compleet veranderd. Van een overbelaste moeder die nergens meer energie voor had, is ze veranderd in een vrouw die in balans is en ook andere zorgmoeders wil helpen deze balans te vinden. Met haar blogs wil ze meer aandacht genereren voor mantelzorg binnen een zorgintensief gezin. Deze keer schrijft ze over de oorzaak van het overgewicht van haar dochter.

Mijn dochter was van kleins af aan al een smulpaapje. Niet meer dan een normaal kind, maar ze vond wel alles lekker. Toen ze ouder werd merkten we dat het verder ging dan alleen trek. Het zat continue in haar hoofd. Als ze iemand anders zag met eten of een bord van een bekende gele 'M' dan was het raak en ging het niet meer uit haar hoofd. Ze moest en zou dit dan hebben. Natuurlijk gaven wij hier regelmatig NIET aan toe. Maar dit was voor haar behoorlijk lastig en leverde natuurlijk wel pittige boze buien op.

Extreem veel trek

We hadden al snel door dat het extreem was. Ze at vaak lekkere dingen uit de voorraadkast op of er waren ineens dingen weg uit de koelkast. Ondanks dat we haar voldoende gezonde dingen gaven en af en toe iets lekkers, bleef er de drang naar meer.

We deden al even de voorraadkast op slot, zodat er niets te vinden was. Naarmate ze ouder werd leek het ook erger te worden en haar medicijnen (welke ook gewichtstoename geven) hielpen hier ook niet aan mee. Soms was het zo erg dat ze iets at en tegelijkertijd alweer meer eten vroeg. Het was om wanhopig van te worden en we wilden haar als ouders ook niet een verkeerd zelfbeeld meegeven.

Puberteit

Toen de puberteit in zicht kwam werd het pas echt goed zichtbaar dat we dat als ouders met gezond eten en meer bewegen niet meer voor elkaar kregen, ze werd echt té zwaar. Wanhopig vroeg ik hulp aan de kinderarts en die verwees ons naar de kinderendocrinoloog.

Hyperfagie

Er werd obesitas vastgesteld en 'hyperfagie'. Dat laatste wil ik graag toelichten, juist omdat dit vaak voorkomt bij kinderen met een syndroom en omdat ouders dan niet goed weten wat ze moeten doen of kunnen verwachten.

“Hyperfagie is ongeremde eetlust en dit kan samengaan met andere medische problematiek of hormonale problematiek”.

Aangezien onze dochter kampt met ernstige slaapproblemen en 24-uur per dag epilepsie in haar hoofd heeft en verminderde spierspanning heeft (waardoor veel activiteiten niet geschikt zijn en het bewegen belemmert), betekent dit dat we haar onvoldoende op weg kunnen helpen, hoe goed we dit ook als ouders proberen. Daarom zijn we (zoals eerder bij Pointer te zien was) bezig om specifieke medicatie voor haar vergoed te krijgen, om zo haar overgewicht en kans op nog meer medische, lichamelijk en psychische problemen te verkleinen.

Zelfbeeld

Zelf ziet onze dochter ook dat ze er anders uitziet dan andere kinderen. Kinderen vergelijken zichzelf ook met leeftijdsgenoten en zien dat ze flinker zijn. Onze dochter werd ook steeds meer somber en sloeg regelmatig op haar buik omdat ze die haatte. Als ouders bleven we steeds herhalen dat ze mooi was zoals ze is. Ook gaven we wel eerlijk aan dat ze voor haar gezondheid wat te zwaar was en dat we haar graag daarmee willen helpen. Maar onze dochter blijft onze dochter en daar verandert haar gewicht niets aan!

Taboe

Ik wil juist deze blog eerlijk delen, omdat ik weet dat veel ouders hiermee worstelen en soms ook niet goed weten waar ze terecht kunnen als hun kind over- of ondergewicht heeft. Belangrijk is om dit met de huisarts of kinderarts bespreekbaar te maken en daarna verder te kijken naar oplossingen. Onze zoon heeft flink ondergewicht gehad, dus we zijn inmiddels in beide gebieden gespecialiseerd. Stel daarom gerust je vraag hieronder of via social media.

En laten we asjeblieft niet altijd de vinger wijzen naar de ouders, die doen echt hun best en stoppen hun kind écht niet vol met rotzooi!