~

Jacques is homoseksueel en heeft een beperking

Jacques is 57 jaar en woont bij Philadelphia. Op zijn 18e kwam hij uit de kast. Hij vertelde het de begeleiding van het internaat waar hij destijds woonde en zijn ouders. We spreken Jacques over hoe dat voor hem was, hoe zijn omgeving reageerde en welke ervaringen hij vervolgens heeft opgedaan.

Jacques is homoseksueel en heeft een beperking

Toen ik bijna 17 jaar geleden bij Philadelphia ging wonen, woonde ik eerst ambulant in Den Bosch. Daarna ben ik verhuisd naar Nijkerk en nu woon ik al bijna 5 jaar met veel plezier in Utrecht. Ik doe bij Philadelphia een opleiding voor assistent horecamedewerker en hoop volgend jaar te kunnen starten met het assisteren van een kok in de catering.

Toen ik 18 jaar was, ben ik uit de kast gekomen.

In de puberteit ga je natuurlijk van alles uitproberen en onderzoeken. Zo kwam ik erachter dat ik op jongens val. Op mijn 18e ben ik uit de kast gekomen. Dat is al een hele tijd geleden. Ik woonde in die tijd in een internaat en heb het eerst met de begeleiding besproken.

Ik vertelde het daarna aan mijn moeder. Ze was heel blij dat ik het vertelde en had het wel aan zien komen. Ze verwachtte het al en dacht het te merken aan mijn gedrag. Mijn vader is zelf ook homoseksueel. Hij had er wel meer moeite mee en vond het bijvoorbeeld niet nodig dat ik een vriend zou krijgen. Hij nam het ter kennisgeving aan en vond het vooral belangrijk dat ik gelukkig was.

Wanneer je het eenmaal hebt verteld, ga je er verder over nadenken. Ik had destijds geen vriend, maar het leek me wel erg leuk om een relatie te hebben. Op een gegeven moment kon ik vanuit stichting MEE met een groep naar een soos van het COC. Die werd speciaal georganiseerd voor mensen met een beperking die homo- of biseksueel zijn. Daar ben ik in Eindhoven als deelnemer naartoe gegaan. Vervolgens werd ik daar vrijwilliger en uiteindelijk nam ik in Den Bosch zelf het initiatief om er één op te starten.

Iedereen mag weten dat wij ook gelukkig willen zijn.

In Utrecht hadden ze ook al een dergelijke soos, maar die moest opnieuw geopend worden. Daar ben ik nu heel actief mee. We zijn daarvoor bijvoorbeeld op zoek naar een coördinator en vrijwilligers. Deze soos is een initiatief van het COC en Zonder Stempel. Dat is een samenwerkingsverband tussen COC Nederland, LFB en Vilans. De soos wordt speciaal georganiseerd voor mensen met een beperking. Je kunt er anderen ontmoeten, samen leuke dingen doen of over bepaalde thema’s praten. Er is een landelijke ontmoetingsdag, waar ik een paar keer ben geweest. Ik vind het heel goed dat zulke bijeenkomsten georganiseerd worden voor mensen met een beperking die homo- of biseksueel zijn. Iedereen mag weten dat wij ook gelukkig willen zijn.

Binnen Philadelphia heb ik geholpen met het opstarten van een werkgroep. In 2019 zijn we daarmee gestart. De werkgroep is er voor cliënten en medewerkers van Philadelphia die homo- of biseksueel zijn. We hebben het daarin bijvoorbeeld over hoe je met homo- of biseksualiteit om kunt gaan. Samen met de werkgroep wil ik graag ontmoetingen gaan organiseren.

Sinds ik in Utrecht woon ga ik naar een andere kerk waar ze accepteren dat ik op mannen val.

In het begin vond ik het moeilijk om te vertellen dat ik op mannen val. Ik denk dat dat vroeger ook wel moeilijker was dan nu. Het was wennen en ik werd er wel eens mee gepest of mee voor de gek gehouden. Sinds een aantal jaar ga ik naar de kerk. In Nijkerk was dat de evangelische kerk en daar deden ze er heel moeilijk over. Sinds ik in Utrecht woon ga ik naar een andere kerk, de Opstandingskerk. Daar accepteren ze het wel dat ik op mannen val. Daar voel ik me ook echt thuis. Ook weet ik tegenwoordig steeds beter hoe ik met vervelende opmerkingen om moet gaan.

In de tussentijd heb ik een aantal relaties gehad. Ik merkte alleen steeds dat die mannen dat niet met dezelfde intenties als ik aangaan. Ik vind het belangrijk om elkaar goed te leren kennen en liefde te geven. Op dit moment heb ik geen vriend, maar ik zou dat best wel willen.

Je voelt wat je voelt en bent wie je bent.

Ik vind dat het de afgelopen jaren steeds beter gaat met het begrip voor mensen met een beperking die homo- of biseksueel zijn. Wij hebben ook gevoelens en die mogen er zijn. Ook al hebben we een beperking, het is nou eenmaal zo. Je voelt wat je voelt en bent wie je bent.

Mensen die moeite hebben met uit de kast komen, wil ik de tip geven om rustig proberen te blijven. Bespreek het met een contactpersoon of iemand anders die je vertrouwt. Weet dat je mag zijn wie je bent.

Reacties

Alle reacties lezen?

Log in en lees reacties van anderen. Stel vragen aan de redactie, geef likes en praat mee over de geschreven blogs en artikelen.

Heb je al een account? Inloggen

Meer Sophi?

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en ontvang maandelijks
de nieuwste inspirerende verhalen in je mailbox!

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

Foto homepage
~