Gedeelde smart is ......... allebei wakker liggen

Lieve Floortje,

Het is weer zo’n nacht. Jij bent wakker, en wij dus ook

De laatste weken is het steeds vaker raak. Sowieso is inslapen met een babyfoon naast mijn hoofd al een uitdaging. De volumeknop staat op de hoogste stand met een constante ruis tot gevolg. Het licht van het beeldscherm schijnt fel, want we willen jou niet alleen horen, maar ook zien.

Al een paar nachten zijn we hyperalert, omdat je epilepsie opspeelt. Pas lag je ‘crocky’ in bed na een flinke toeval. Zowel papa als ik liggen op scherp, dat wil zeggen, we willen wel slapen maar zijn ons extra bewust van het gevaar dat op de loer ligt.

Toch ben ik even weggedommeld als ik jou ineens hoor

Het is half twee. Als ik moed heb verzameld, want het is zo koud, sluip ik zachtjes uit bed om papa niet wakker te maken. Als ik een paar keer heen en weer gehopt ben, is het duidelijk dat jij niet meer gaat slapen. Voorzichtig pak ik mijn kussen en de babyfoon en waak verder vanaf de bank zodat papa door kan slapen. Buiten vriest het dat het kraakt en ik doe mijn best om weer warm te worden, blij met het extra plaidje dat ik al na mijn vorige nachtje op de bank heb neergelegd.

Met mijn ogen dicht, dat geeft me het gevoel dat ik toch uitrust, interpreteer ik de geluiden van de babyfoon. Waarom jij niet slaapt, wordt me niet duidelijk. Ik draai je op je andere zij en een uur later weer terug. Het is inmiddels bijna vier uur. Mijn lijf sputtert tegen, het is echt zwaar om jou in korte tijd een paar keer te draaien, te verschonen en goed neer te leggen. Je werkt niet perse tegen, maar ook niet mee. Het wakker liggen op een wat harde bank draagt ook niet bij aan mijn lichamelijk welzijn.

Zo zen mogelijk probeer ik me door deze nacht en alle ongemakken heen te slaan

Verzetten heeft geen zin en kost nog meer energie. Ik ben allang blij dat jij niet ziek bent of geen pijn lijkt te hebben, want dan duurt zo’n nacht nog langer.

Tegen half vijf slaap jij! Nu ik nog, helaas lukt dat niet op commando. Tegen de tijd dat papa naar zijn werk vertrekt, duik ik het bed weer in. Mijn wekkers zet ik uit, we zien wel hoe de ochtend verloopt. Gelukkig heb ik vandaag een late dienst, dat geeft jou en mij de kans om nog een paar uurtjes slaap in te halen.

Welterusten lieve Floortje.

Ik vraag me weleens af hoe andere ouders dit doen

Heb jij ook een kind dat slecht slaapt? Hoe ga jij hiermee om? Met die gekmakende babyfoon naast het bed? Met een kind dat niet inslaapt of nachten doorhaalt? Allebei wakker liggen is toch geen optie? Er moet ook gewoon weer gewerkt worden. Wat is de weerslag op het lijf en leven van ouders die dag en nacht zorgen? Wat is jouw verhaal?