~
Terug naar overzicht

Joas heeft downsyndroom en zit op zwemles

Jeanine en Wilfred zijn ouders van Joas die het Syndroom van Down heeft, Jens, Juup en Jilou. Ze wonen op de Veluwe en zijn een lekker druk, jong en hectisch gezin.

Jeanine blogt regelmatig over haar gezin en het Downsyndroom. Dit keer vertelt ze over het feit dat alles een beetje anders gaat bij Joas, dan bij haar andere 3 kinderen.

Joas blij

Wat is passend voor Joas

Dat alles een beetje anders gaat bij Joas zijn we inmiddels gewend. Voor vele dingen bewandelen we met hem een ander pad en moeten we zelf het wiel uitvinden. Kijken wat passend is, wat aangepast kan worden en wat ongepast is. School, sport en dus ook zwemles. En vaak is het pad dat we bewandelen ook net ietsje langer.

Deze week kwam ik erachter dat we inmiddels al vijf jaar heen en weer kachelen naar de zwemles met Joas. Vijf!!! jaar!! We zijn namelijk in 2020 gestart met de eerste lessen. En ja, in die vijf jaar kwam er ook nog een pandemie langs en heeft het even stil gelegen. Maar man man man, het mag even duren zeg.

Bijzonder zwemonderwijs

Ruim vijf jaar geleden zijn we dus gestart met de zoektocht naar passende zwemles voor Joas. En gelukkig werd er bij ons in de buurt ‘bijzonder zwemonderwijs’ gegeven waar we Joas dus ook voor hebben aangemeld. Binnen dit bijzonder zwemonderwijs zwemmen ze in groepjes van maximaal 4 kids, maar het kan ook privé. Dit is geheel afhankelijk van het kind en wat passend is.

Zo heeft Joas een aantal weken in een groepje van 4 les gehad, maar de juf kwam er al snel achter dat dit voor Joas niet zo handig is. Joas daarentegen vond het wel handig, want zag vaak zijn kans schoon om een sprintje te trekken naar de glijbaan, zodra de juf met de andere kids bezig was. En van een afstand tegen Joas ‘melden’ dat hij terug moet zwemmen op zijn rug, verstaat hij als ‘klim op de kant en maak een bommetje.’ Dus al snel kwam de juf terug van dit besluit en kreeg Joas privé onderwijs. Een aantal jaar later zwom hij samen met nog een ander kindje.

Zwemdiploma of zwemcertificaat

Enfin... inmiddels zijn we dus vijf jaar verder en nog geen diploma. En nu denk ik oprecht dat een officieel diploma er ook (voor nu) niet in zit voor hem en dat we voor een certificaat gaan. Het belangrijkste doel voor ons is dat hij niet verdrinkt en zich kan redden in het water. Nou, die missie is echt wel geslaagd. Op zijn rug kan hij heel goed en netjes zwemmen en op zijn buik, tja.. het is geen schoolslag, maar meer een zeemeerminnen-ik-schep-water-weg-slag. Maar goed, hij gaat als een speer. En het gat, dat is ook geen probleem. Hij springt erin, zwemt er doorheen en komt weer boven.

Voor een officieel diploma zijn er toch wel echt wat eisen waar hij niet aan voldoet. Heel wat baantjes heen en weer zwemmen in verschillende slagen bijvoorbeeld. Dat gaat hij (nu nog) niet doen. Al is het maar omdat de concentratie en ‘de zin’ er niet voor is. Tevens heeft hij de borstcrawl en rugcrawl (noem je dat zo?) ook niet onder de knie. En dat is helemaal oké voor ons. Wat ik zeg; het belangrijkste is dat hij boven water blijft en ik niet meteen in paniek hoef te raken als ik hem op de camping kwijt raak.

Toch vind ik dat we nu na vijf jaar toch wel mogen beslissen wat het uiteindelijke doel (certificaat) wordt en op welke termijn we dit willen behalen. Dus, de komende periode in gesprek met de juf om een plan de campagne op te stellen. Wordt vervolgd...

Reacties

Alle reacties lezen?

Log in en lees reacties van anderen. Stel vragen aan de redactie, geef likes en praat mee over de geschreven blogs en artikelen.

Heb je al een account? Inloggen

Meer Sophi?

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en ontvang maandelijks
de nieuwste inspirerende verhalen in je mailbox!

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

Foto homepage
~